Badanie wzroku u dorosłych

Jaskra jest nieodwracalnym uszkadzaniem nerwu wzrokowego na dnie oka. Nieleczona prowadzi do zaniku peryferyjnego pola widzenia i widzenia centralnego, a nawet do całkowitej utraty wzroku. Do najważniejszych przyczyn tej choroby zaliczyć można schorzenia naczyń, specyficzną budowę gałki ocznej, zatory tętnic siatkówki, zaćmę oraz inne wady wzroku. Wpływ na rozwój jaskry mają także czynniki genetyczne. W większości przypadków wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej powoduje ucisk włókien nerwowych, co w konsekwencji doprowadza do zaniku nerwu wzrokowego.

Aby zapobiegać powstaniu jaskry, należy dbać o prawidłowe krążenie krwi. Ważna jest zrównoważona aktywność fizyczna. Profilaktycznie należy regularnie wykonywać kontrolę dna oka i ciśnienia wewnątrzgałkowego. Podczas tych badań można wykryć nieprawidłowości i wdrożyć plan leczenia. Istotne jest sprawdzanie takich parametrów jak: GDX, OCT-tarczy, HRT. Do pełnej diagnostyki należy również dodać badanie pola widzenia. Leczenie jaskry polega przede wszystkim na przyjmowaniu leków obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe oraz wykonaniu zabiegów laserowych lub chirurgicznych. Są to skuteczne i bezpieczne metody, których celem jest zatrzymanie postępu choroby.

Zaćma to zmętnienie soczewki w gałce ocznej. Może powodować całkowitą utratę widzenia. Powstaje na skutek zaburzeń przemiany materii soczewki i utraty jej przejrzystości. Choroba ta może być wrodzona albo nabyta. Przyczyną pojawienia się zaćmy jest m.in.: uraz oka, przyjmowanie niektórych leków, takich jak kortykosteroidy, promieniowanie UV, cukrzyca, niewłaściwa dieta czy chemioterapia. Na rozwój tej choroby wpływa także wiek. Tzw. zaćma starcza pojawia się najczęściej ok. 50 roku życia. Warto zadbać o prawidłową profilaktykę - noszenie okularów przeciwsłonecznych i stosowanie prawidłowej diety. Należy pamiętać o kontrolnych badaniach wzroku. Przymglone, zmętnione i niewyraźne widzenie, rozbłyski, zmiany mocy okularowej, całkowite zamazanie obrazu do poczucia światła, jaskra - to tylko niektóre konsekwencje postępującej choroby. Najskuteczniejszym sposobem leczenia zaćmy jest usunięcie jej za pomocą operacji laserowej (zaćma wtórna) lub chirurgicznej.

AMD, czyli zwyrodnienie plamki żółtej w oku, odpowiadającej za wyraźny obraz. Spowodowane jest to starzeniem się siatkówki, która staje się coraz słabiej odżywiona. AMD dzieli się na dwie odmiany:

• suche zwyrodnienie plamki żółtej - stopniowa utrata ostrości widzenia na skutek obumierania komórek;
• wysiękowe zwyrodnienie plamki żółtej - wydostająca się z naczyń krwionośnych krew przedostaje się do oka, co powoduje zwyrodnienie plamki żółtej.

Na to schorzenie narażone są osoby, które ukończyły 60 rok życia i są obciążone genetycznie. Do przyczyn rozwoju AMD zalicza się także: podwyższony cholesterol, papierosy oraz promieniowanie UV. Istotne są zatem działania profilaktyczne, takie jak dbanie o prawidłową dietę bogatą w luteinę, cynk, selen, zeaksantynę, witaminę C i E. a także rzucenie palenia oraz noszenie okularów przeciwsłonecznych. Nieleczone AMD może powodować mroczki, deformacje i utratę widzenia w centralnym polu, a także widzenie wyspowe. Diagnostyka polega na badaniu dna oka oraz wykonaniu testu Amslera, OCT, angiografii fluoresceinowej. Jeśli wyniki potwierdzą zwyrodnienie plamki żółtej, należy niezwłocznie podjąć leczenie. Najczęściej przy postaci suchej stosuje się farmakologię i suplementację diety. W przypadku odmiany wysiękowej można wykonywać zastrzyki doszklistkowe.

Retinopatia to proces chorobowy, która polega na patologicznych zmianach zachodzących w siatkówce oka. Najczęstszą przyczyną jest zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi u osób chorujących na cukrzycę. Retinopatia może także pojawiać się u wcześniaków lub przy podwyższonym cholesterolu czy nadciśnieniu tętniczym. Dlatego tak ważne jest zdrowe odżywianie, dbanie o prawidłowe krążenie krwi oraz zrównoważona aktywność fizyczna. Należy również pamiętać o stałej kontroli lekarskiej i okulistycznej oraz właściwym leczeniu farmakologicznym cukrzycy, nadciśnienia czy miażdżycy. Nieleczona retinopatia prowadzi do pogorszenia ostrości obrazu, pojawianiu się ciemnych plamek w polu widzenia, a nawet do całkowitej utraty wzroku. Zmiany zachodzące w gałce ocznej można zaobserwować podczas szczegółowego badania okulistycznego. Diagnostyka obejmuje OCT i angiografię fluoresceinową. Jednak najważniejsze jest wykonanie prawidłowego badania dna oka. Oprócz przyjmowania leków, które spowolniają procesy pogorszania się wzorku, zaleca się wykonanie zabiegów laserowych. Zapobiega to dalszym rozrostom naczynek krwionośnych.